(u)mutlu ol !!!

Zamanının yarısını zamansızlığın yarasıyla geçiren bilir
düşünmeye "uzun sürer" de(n)diğinde
 hissetmeyi denememiş olmanın yoksulluğunu..
anlamanın
en az ya da en fazla
(hissede)bilmek
 kadar uzak olduğunu anlayamadığında
 kaybederdi
 insan.
Ne var ki; aslında her defasında anlamaya verdiği değerin hiç yoktan yarısını
 birşeyleri anlamlandırmaya da verseydi,
 kendinden kopan parçalardan birleştirdiği
 başka bedenlerde bile yaşardı
hep
 "güzel" dediği bazı duyguları ..
...
Ama
hep birşeyleri kaybetmekten korktu insan.
 kaybederken kaybolmaktan korkmazken hem de...
Haksız da değildi aslında ;
zira
öyle bir ana gelindiğinde, yani kendini bile kaybettiğinde,

 kaybettiği şeyin kendi olduğunu dahi bilemezdi nihayetinde..
Zaten
  kendini bile bulamadıkça
kendinde bile kaybolmuş olmanın da
nasıl bir anlamı olabilirdi ki?
...
Fakat
 yine de korktu insan,
kendini kaybetmek bir yana,
kendinden birşeyleri kaybetmeye korkarken hem de..
...
Unuttuğu tek bir gerçek vardı aslında;

ancak gözünün bile alamadığı mesafeleri göze alanların kazandığı bu dünyada
bitmedikçe değil "bitti !" demedikçe bitmez(di) insan..

(her insana)


U.E.

BÜYÜK annem..

Sen giderken
bir ömür de geçti benden seninle,.
sen geçiremeden o ömrü benimle..
...
Bilsen ne demekti(n) "sen" benim için Şefika..
Zamanın değil her an'ın bir yanı sana dokunurdu bende
ve seninle birlikte her an'ımın ve her anım'ın..
...
Anlamlar seninle güzeldi lakin
huzur kalbime sesinle girerdi .

ne yapsam da çıkmaz ki aklımdan
ki zaten çıkmadı da hiç bir anımdan,

sabah çayının çınlayan kaşığı,

şalının omzundan düşmeyen inadı..

çekmecendeki resimler,

kulağımda sana dair tüm esinler,

dilindeki karanfilin kurusu,

kızarmış ekmeğin az yanmış kokusu
ve
seni bir gün kaybetmenin korkusu...
...
geriye ne mi kaldı?!

öylesine
geçen zaman
ve
 seni çok düşündükçe
   içen bir adam...


(büyük annem'e)


U.E.

Bazen insan...

İnsan olmak istemez bazen insan,
......
Bazen O'nun dostlarıyla en güzel sohbetinin ortasında
kalan bir masanın ayrıntısı
olmak bile yeter insana bir vazo dolusu çiçek gibi.
.....
Bazen o güzel kalplinin yumuşacık ellerinin
 dokunduğu bir perde olmak ister adam,
....
Bazen baktığı değil gördüğü yerde boş bir duvar bile
olmak yeter beyazın doğanın her rengini içinde
taşıdığını gösterircesine O'na...
...
Bazen sarıldığı yastık olmanın verdiği
huzurun bile kıymetini bilmek ister inan !
..
bazen gözyaşlarının damladığı halının
kırçılları olmak ister insan ona.
Tüm hüznüne sünger çekebilmek adına...
.
Bazen nefes olup dolmak ister O'nun ciğerlerine,
o güne kadar iç(me)diği her cigaralığın
bıraktığı her sekeli silmeye yemin edercesine,
hem de her defasında!
..
Bazen uyandığı oda olmak ister O'na,
tüm masumiyetini gece boyunca görebilsin diye...
...
İnsan olmak istemez bazen insan inan!!
O'nun ta kendisi oluncaya dek,
O'nu tanımak istercesine,
böylesine ona uzak,
ama
  böylesine ona yakın da olarak...
Misal;
Hiç ummadığı zamanın
hiç ummadığı yerinde aklında olmak!!
....
İnsan olmak istemez bazen insan..
.....
O mutlu olsun ister!
-sadece-
......


U.E.

ataletlinin adaletlisi..

Görüleni görmeyenin 

bildiğini varsayanların beslediği
bir gerçekliğin(!) hükmettiği

bir adalet olgusu,
doğası gereği,
yetersiz bireylerin
sisli ve taraflı olmaya eğilimli
inisiyatiflerine bırakılmaya 

mahkum edilmiş
bir
zulümden öte
değildir.


U.E.

anlasana..

Zekinin yegane aptallığı

 cehaleti anlayamıyor

 olmasında(n)dır...

U.E.

nef(e)s..

Aldığı her nefesin
kaçıncısı olduğunu bilemez insan,
aldığı o nefesin
sonuncusu olduğunu bildiği kadar...


U.E.

anla(t)malı...

Aynı gemi..

Aynı delik..

Ayrı (iki)

..insan..

U.E.

hem eksik hem fazla...

Ne eksik... ne fazla...

Ne eksik?   Ne fazla?

Ne eksik en fazla?


U.E.

gelmeyen gelecek..

Geçmişe bakarken kaçırdığımız 'şimdi' ler de
geleceğimizin geçmişi
olmayacaklar mı?



U.E.

üstün-körü..

Hiç birşey insanı
bir ışığın tam ardına
gizlendiği zamanki kadar iyi
saklayamaz..


U.E.

ama(ç)?

Ardından "ama" gelecek bir cümlenin
sonunu beklemenin sabırsızlığında yaşıyorum kaygısızlıklarımı...

U.E.

cahillere...

cehalet
   kasıtsız  kötülüktür.

U.E.

kurmalı hayaller..

İnsan asla
hayal kuramayacak kadar büyümez.

U.E.

nesnel zorunluluk...

Hayat böyle akar bazılarına...
.
sana ait bir geçmişten,
sen(in) olmayan bir geleceğe
  yüzersin..


U.E.

anlamak zorunda değiller..

Hani yerde korkuyla dolaşan bir kumruyu
ayağını yere vurup korkutursun ya bazen..
....

işte orada ve o anda
ve
hatta belki de
sonrasında

ne o kumru anlar ne de başkaları

.
senin aslında onu kediler kapmasın diye bunu yaptığını..


U.E.

gri'nin tek tonu...

Görmemek mi bilmemekti?
Yoksa bil(me)diğini görmek mi istememekti hayat?
....

Bir de senin istemediklerin vardı bizdeki tüm anlamlara inat...
...

bütün yarınların
(bile)
bütünleyemediği yarımların da
en
gri rengindeydi
   umutların...

zira

kaldırım taşlarının kalbinde,
kalbi taş olanların kaldıramadığı
bir sen vardın,

ya da
 
artık oralarda

belki de
  
...bir sen kaldın...
...

zamanın (gü)ruhuna yenik bir bedenden,

   (z)amansız cepleri delik bir kefene

yolculuğun hikayesiydi(n)...

...göremedik...



(O'na)


U.E.

susuzluk gibidir kusursuzluk..

Kusur,
varolmanın
kaçınılmaz bir zorunluluğu,
Kusursuzluksa,
hayal gücünün nihai
   zaferiydi...

U.E.

Düşün Aşın !!

Başlamak bitirmek mi?
bilmiyorum...
Bulmak yitirmek mi?
...
İstemek yoksunmak mı?
bilmiyorum...
aramak sığınmak mı?
...
Düşlemek sevmek mi?
bilmiyorum...
anlamak bilmek mi?
...
İşitmek dinlemek mi?
Bilmiyorum...
Bakmak görmek mi?
...
Yenilmek yıkılmak mı?
bilmiyorum...
Düşünmek ulaşmak mı?
...
Ama
Ölmek uyumak-tı,
biliyor(d)um...

çünkü
 İnanmak yorulmak-tı...


(TANRI'YA)


U.E.


Son çift umut...

Bir çift gözü vardı,
güzel söze hasret..
Bir çift umudu vardı,
  eşi ve melek kızı..
Bir çift eli vardı,
ekmeğini kazandığı..
Bir çift hayali vardı,
 huzur ve kader..
...
Bir çift kundurası kaldı,
   karşı kaldırımın başında...

U.E.

herkes..

Herkesdi
herkes için
kendi hariç
..herkes..

U.E.

tut(un)ma !

Nasıl da güçsüz bu gözler..
Nasıl da güçlü bu göz kapakları..

U.E.

ne var ne de yok...

Ne var? Ne yok?
-ne- varsa artık -o- yok
    işte...

U.E.

biz de gülümseyelim... bir de gülümseyelim...

"Güzel günler bizi bekler"
   derler...
...Boşuna beklerler...
O güzel günler
   nerede bilemezler...
...
ne ötede ne beride,
...
EVET
 ...güzel günler bizde...
bizim elimizde
  günler de güzelse biz de...
...
tabii bir de gülümsersek
içinde nefes aldığımız
 her -bir- günde !

U.E.

yonca.. kaç yapraklı olunca?

3 yapraklılar arasında
4 yapraklı ararken
5 yapraklısını
hayal bile edemedik
   yoncanın...

 U.E.

yaşam var, yaşatırsan !

Bazen 

o kadar uzaksın ki insan kendine.. 

Dünya'dakinin içine ederken 

Mars'ta arıyorsun yaşamı...

...

U.E.

seneler geçti gitti uçtu gitti.

30 koca yıla 1 küçük yıl daha...


U.E.

Ölen yalan, seven gerçek !

Ölüm kendine ettiğin vedadır!
Başlangıcın sonudur,
Sonun bir başlangıç olduğuna inananlara inat!
Daha başlarken biten hayatın adaletidir (!) ölüm..
...
HAYATın anlamıdır ölüm,
  Ölenler için...
GERÇEKtir işte ölüm!
...
En çok ta
hayatın yalan olduğunu düşündüğünde
gelecektir ölüm..
...
İnanmak ya da inanmamak DEĞİL de,
Bilmek gerek !
...
Geri kalan tüm ömrün boyunca
SEVMEK GER(Ç)EK !


U.E.

Mutluluğunla mutluyum..

Mutlu olurum,

                       mutlu olursan 

mutlu olmanla 

                       mutlu olanla...


U.E.

yanık ko(r)kusu...

Sen öğrenmedin de hayat öğretti aslında !
...
Hissetmeyi bilmeyendi,
hissetmemeyi en iyi bilen her defasında..
ve
ateşin tenini hissizleştirmesinden de beterdi,
ihanetin kalbini sessizleştirmesi..
...
Düşlerce düşündün de çıkamadın içinden.
Uykular gitti "neden ?" ve "nasıl ?" larla...
Duygular bitti onlar ve olanlarla..
...
Ne ses vardı artık ne de heves...
ve
boşa aldığın onca nefes...
...
Sen öğrenmedin de hayat öğretti aslında !
...
artık
hissiz
ve
   sessizdin...
...
    hevessiz ve nefessizdin...
.

(onlara ve olanlara)

U.E.

terazi kimin elinde?

Adaleti
 teraziden beklerken,
Onu elinde tutanın kurbanı olduk çoğu zaman!

U.E.

şeytan da...

Kolaydı insanın içindeki şeytanı çıkarmak,
ama sen,
Meleği çıkardın hep içlerindeki...
...
Şeytanın da bir melek olduğunu unutur gibi...


U.E.