1 Kasım 2018 Perşembe

Bazen insan...



İnsan olmak istemez bazen insan,
......
Bazen O'nun dostlarıyla en güzel sohbetinin ortasında
kalan bir masanın ayrıntısı
olmak bile yeter insana bir vazo dolusu çiçek gibi.
.....
Bazen o güzel kalplinin yumuşacık ellerinin
 dokunduğu bir perde olmak ister adam,
....
Bazen baktığı değil gördüğü yerde boş bir duvar bile
olmak yeter beyazın doğanın her rengini içinde
taşıdığını gösterircesine O'na...
...
Bazen sarıldığı yastık olmanın verdiği
huzurun bile kıymetini bilmek ister inan !
..
bazen gözyaşlarının damladığı halının
kırçılları olmak ister insan ona.
Tüm hüznüne sünger çekebilmek adına...
.
Bazen nefes olup dolmak ister O'nun ciğerlerine,
o güne kadar iç(me)diği her cigaralığın
bıraktığı her sekeli silmeye yemin edercesine,
hem de her defasında!
..
Bazen uyandığı oda olmak ister O'na,
tüm masumiyetini gece boyunca görebilsin diye...
...
İnsan olmak istemez bazen insan inan!!
O'nun ta kendisi oluncaya dek,
O'nu tanımak istercesine,
böylesine ona uzak,
ama
  böylesine ona yakın da olarak...
Misal;
Hiç ummadığı zamanın
hiç ummadığı yerinde aklında olmak!!
....
İnsan olmak istemez bazen insan..
.....
O mutlu olsun ister!
-sadece-
......


U.E.