26 Ağustos 2012 Pazar

Unuttuk mu sandınız? haklısınız...

Sizleri unuttuk mu sandınız?
Kim yapar sizin yaptığınızı artık?
 Düşünmeden,
ardına bakmadan 
ve
geride bıraktıklarının acısıyla...
 ...
Kim ölümün kutsal olduğunu düşünür bu kadar?
Kim umutlarını emanet bırakıp gider sizler gibi?
Birdaha geri almamak üzere hemde...
...
Kimin için saatlerin bile önemi yoktur artık,
günler,haftalar ve yıllar bu kadar hayal,
ömürse bu kadar kısayken?
...
Anlatırlar ya bize,
"Gözleriniz ufukta"
"Elleriniz tetikte"
Ama kimse sormaz
Umutlarınız nerede?
ya da yarınlarınız sönecekti hangi siperde?
...
Dürüst olalım mı size karşı?
Bize bıraktınız,
ve bıraktığınız maalesef bıraktığınız gibi duruyor..
Yeni hiçbirşey yok,
pardon var,
O eski RUHU kaybetmiş yeni bir "ruhsuzluk" var
üzerimizde...
...
Sözler hep aynı,
Ezberlerin yalakası olduk artık,
değişmeyen cümlelerimizle hep;
"Yüreğimizde yaşıyorsunuz"
-yalan!-
"Sizi unutmayacağız"
-yalan!-
Yüreğimizde yaşatmıyoruz!
Unuttuk sizi!
İnanmayın bize, 
siz bize inanıpta savaşmışken hemde!
Yapmamız gereken sadece dün gibi hatırlamaktı herşeyi,
ve bir o kadar da gurur duymaktı sizinle...
...
Konuşmalar hazırlıyoruz hep sizler için,
Kağıtlardan okuyoruz duygularımızı,
ya da duygu sandığımız kırıntılarımızı...
Nasıl olurda bu kadar soğur yüreğimiz,
ve unutur benliğimiz..
Nasıl olurda olmaz gönülden söyleyecek
bir iki cümlemiz?!
Ucuz cümlelerle ve süslü edebiyatların yardımıyla biraz,
Hatırlatmaya çalışıyoruz sizi,
Kendimiz bile hatırlayamazken...
 ...
Çok özür dileriz!
...
Bugün 26 Ağustos,
bugün başlamıştı herşey sizin için,
aslında herşey bizim için...
Çünkü bütün bu fedakarlıklar bizim içindi biliyoruz!
Şunu bilmiyoruz sadece, acaba 
26 Ağustos 1922'de sizin yerinizde biz olsaydık
Sizin yaptıklarınızı biz yapabilir miydik?
Bilmem belki hiçbirimiz,
belkide çok azımız...
...
Çünkü imkansızlığın tek imkan olduğu zamanları ve diyarları bilmiyor artık
hiç bir erkeğimiz ve kadınımız.
İşte belkide bu yüzden bu kadar
yanıyor şimdi canımız.
Çünkü ne yapsak ne etsekte
anlayamıyoruz sizi.
...
Üzgünüz...
umarız bizi affedersiniz!
...
Sizleri unuttuk mu sandınız?
Evet haklısınız.

(Cesur Yürek Mustafa Kemal ATATÜRK,
KAHRAMAN Türk kadını ve çocukları ve isimlerini bile unuttuğumuz 
yüzbinlerce ÖLÜMSÜZ şehit ve gazimiz için..)

U.E.



4 yorum:

  1. Tüylerim diken diken oldu okurker,
    yüreğine sağlık

    YanıtlaSil
  2. Yanıtlar
    1. teşekkür ederim,:) bu arada tavsiye ettiğiniz siteyi gezdim üye olmayı düşünüyorum daha sonra ayrıntılar için sizi tekrar rahatsız edicem sakıncası yoksa :)

      Sil