3 Ekim 2012 Çarşamba

Hey Hüzün Kovan Kuşu!



 Hey hüzün kovan kuşu,
Bineklerinin olduğu kadar gemsiz, 
öyle sanmıştım ki kanatlarında bir o kadar cansız,
ama unutma ki ve ne var ki,
Bu böceğin cümleleride, niyetide bir o kadar gamsız 
ve kasıtsız!
Ne bir yön tayin eder,
ne de yönün önündedir
ya da yönü(n)ün, bir rehber misali...
Aklı fikri sadece zulümdedir,
zulme açtığı savaşta...
Hemde
Hüznün zulmüne maruz ruhları
umutlarla taarruz edercesine kurtarmak üzre..
 Bilir ki uğurlu böcek,
bineklere gem vurulsada kanatlara yön verilmez,
özgür olan hislerdir zira...
...
Mürekkebim her demde kurumaya yüz tutmuş ta görünse sayfaların üzerinde,
Hokkamda her daim ıslaktır sonsuz umutlarıma isnaden.. bu biline!
...
Özlemek, özlemeyi özlediğinde özlenir birazda unutma!
Hüzünsüz bi hayata merhaba derken,
Ruhunu tamamen duygularından yalıtma!
...
İşte asgari bunu bilmendi amacım...
Azami dostun bile dosta veremediğini vermeye niyetle...
beni teoride dosttan da öte kılmasın haddime değil!
...
Bildiğim tek şey
Yüzlerde gülümsemeye dönüşebilmenin,
yüzlerce çeşidi olabilmesidir...
Ben birini denedim!

U.E. ' den TersAKILLI'ya

Mutlu Kal
:)

U.E.

 


2 yorum:

  1. "Mürekkebim her demde kurumaya yüz tutmuş ta görünse sayfaların üzerinde,
    Hokkamda her daim ıslaktır sonsuz umutlarıma isnaden.. bu biline!
    ...
    Özlemek, özlemeyi özlediğinde özlenir birazda unutma!
    Hüzünsüz bi hayata merhaba derken,
    Ruhunu tamamen duygularından yalıtma!"

    Etkileyici.. Kalemine sağlık.

    YanıtlaSil